ben weer thuis, en kijk terug op een paar heerlijke dagen in ommen waar ik bij mijn ouders op de camping heb gelogeerd. vrijdag voor het pinksterweekend is het altijd vaste prik dat ik samen met mijn moeder naar zwolle ga om heerlijk te shoppen, meestal gaan we met de auto maar die hadden we dit keer niet tot onze beschikking, dus het werd de trein. aangezien ik nooit met openbaar vervoer reis was dat al een belevenis op zich, zo`n kaartje kopen en dan niet vergeten om te stempelen maar ja welk perron moeten we hebben? welke kant moeten we op? in mijn schooltijd altijd met bussen en treinen gereisd maar als je dat een aantal jaren niet meer doet wat verleer je dan veel en wat verandert er ook veel. maar het is goed gekomen en zijn uit de trein met de bus naar het centrum gegaan. nu bij de eerst halte al uitgestapt, mijn moeder had vorig jaar met haar vriendin ook een dagje zwolle gedaan en was na de trein ook in de bus gestapt maar er nooit uitgestapt, dat die buschauffeur op een gegeven moment zegt: dames?...moeten jullie er niet eens een keer uit? waarop mijn moeder zegt: ja ..wij moeten er bij het centrum uit! buschauffeur lachen...maar we zijn heel zwolle al door en het centrum al lang voorbij. blijf maar zitten, ik breng jullie weer terug naar het centrum, zaten die dames even met een rood hoofd in de bus. ik had m`n moeder dus al gezegd, we stappen gewoon bij de eerst halte uit want het centrum is meestal vlakbij het station, dat klopt dus ook. in zwolle heb ik een leuk jurkje, mooie armbanden, lekker lopende en stylisch verantwoorde gympen en een wit basic vestje gekocht. heel leuk allemaal!
maar dan de zaterdag, dat is de dag dat ik samen met mijn moeder, haar vriendin en mijn vriendin met haar vriend naar de summerfair in ommen ga. m`n vriendin komt `s ochtends eerst op de camping een bakje koffie drinken en dan met z`n allen gezellie naar de fair. wat was ie weer leuk deze keer. we hadden ook zo heerlijk weer en alle appelbomen nog in bloesem, echt een plaatje! had helaas m`n camera niet mee en heb dus geen foto`s van de fair kunnen maken maar m`n aankopen tijdens de fair heb ik thuis gefotografeerd en daar laat ik jullie nu even van mee genieten...
deze tafel viel mij gelijk op, bij een stand die les brocanteurs heet en toevallig ook in ommen zit. ik denk niet dat iedereen in deze tafel iets moois zag, stond boordevol spullen, je zag amper het blad en de tafel was zo vies dat het roze een grauwe gloed kreeg maar ik zag daar wel doorheen. de prijs was aanlokkelijk, ja...was echt wel te koop hoor want er hing een prijskaartje aan! maar eerst toch maar doorgelopen, zag die anderen alweer kijken van wat moet je nou weer met die meuk. had aardig goed in mijn hoofd dat dit wel eens het perfecte tafeltje kon zijn voor bij mijn paneel achter de bank in de woonkamer, mooi smal en niet al te hoog, helemaal goed dus. aan het einde van de fair, toen we allemaal weer bij elkaar kwamen, als je met een groepje gaat raak je elkaar op een gegeven moment toch wat kwijt, zat die tafel toch nog in mijn hoofd. ik wou nog even weer terug en samen met m`n vriendin, want die had de tafel nog niet gezien, die kant weer op. toen ik de tafel weer zag wist ik het, deze moet het worden, wij die tafel tussen ons in over de fair weer terug naar de uitgang. wat krijg je dan een opmerkingen he als je met zo`n oud ding over die fair sjouwt...
